Bezpośrednio po pierwszych obserwacjach dziury ozonowej i identyfikacji problematyki społeczność międzynarodowa przystąpiła do uchwalania umów na temat ograniczenia produkcji środków, które niszczą atmosferyczny ozon.

Protokół Montrealski oraz Konwencja Wiedeńska o Ochronie Warstwy Ozonowej zobowiązują swych sygnatariuszy do ograniczenia wyrobu i używania freonów, halonów oraz tlenków azotu. Przyjmuje się, że są to substancje najbardziej niszczące pokrywę ozonową. Polska przystąpiła do Konwencji Wiedeńskiej 11 października 1990 roku.

Pomimo zobowiązań, jakie państwa przyjęły na siebie po podpisaniu umów międzynarodowych, w dalszym ciągu ich postanowienia nie są do końca dotrzymywane. Większość lodówek produkowanych na świecie zawiera freony. Na półkach w sklepach stoją dezodoranty oraz lakiery w aerozolach, które również w sposób niekorzystny wpływają na wspominany problem. W niektórych krajach produkty te są wycofywane. W innych minie jeszcze parę lat, zanim sytuacja się zmieni.